Aral sa kabanata 16 noli me tangere

Sa pahinang ito ay mababasa mo ang aming bersyon ng Noli Me Tangere buod ng bawat kabanata mula sa kabanata 1 hanggang kabanata 64 kabilang ang mga talasalitaan na ginamit sa nobela. Ang Noli Me Tangere ay isa sa mga naisulat ng ating pambansang bayani na si Dr. Jose Rizal.

Ito ay hango sa Ebanghelyo ni Juan at isinulat ni Dr. Jose P. Rizal noong sa Madrid habang siya ay nag-aaral ng Medisina. Nang makatapos ng pag-aaral ay nagtungo sa Paris si Rizal at doon ipinagpatuloy ang pagsusulat ng Noli Me Tangere. Sa Berlin na niya natapos ang huling bahagi ng nobela.

Aral sa kabanata 16 noli me tangere

Ito ay sinimulang isulat ng ating pambansang bayani na si Dr. Jose Rizal sa Calamba, Laguna. Isinulat ang ilang bahagi ng nobela sa Paris, Madrid, at Biarritz. Natapos sulatin ni Rizal ang buong nobela noong Ang El Filibusterismo ay higit na tumutuon sa paghihimagsik hindi katulad ng Noli Me Tangere na mayroong tema na romansa. Download the PDF version of this post by clicking this link. Umaga ng Disyembre, ang bapor tabo ay naglalakbay sa liku-likong daan ng Ilog Pasig patungong Laguna. Paksa sa usapan nila ang pagpapatuwid ng Ilog Pasig at ang mga gawain ng Obras del Puerto. Nagmungkahi si Simoun na maghukay ng isang tuwid na daan mula pagpasok hanggang sa paglabas ng Ilog Pasig. Ang mga lupang nahukay ay siyang gagamitin upang takpan ang dating ilog. Pagtatrabahuhin ang mga bilanggo upang hindi mag-aksaya ng malaking halagang pera. Kung hindi sapat ay pagtatrabahuhin din ang mamamayan ng sapilitan at walang bayad. Hindi sinang-ayunan ni Don Custodio ang paraang iminungkahi ni Simoun dahil maaari itong magsimula ng himagsikan. Sa halip, pilitin na mag-alaga ng itik ang lahat ng naninirahan malapit sa Ilog Pasig.

Sa halip, iginiit niya na si Padre Sibyla ang nararapat na umupo doon dahil siya ang kura sa lugar an iyon. Sa lawa na iyon itinapon ang bangkay ng ama. Isang malaking pagtitipon ang gaganapin sa bahay ni Don Santiago de los Santos o mas kilala sa tawag na Kapitan Tiago sa Kalye Anluwage upang salubungin ang isang binata na galing Europa.

.

Ipinapakita ng kabanatang ito ang mga hamon at pagdurusa na dinaranas niya sa ilalim ng mapang-abusong asawa, at ang kanyang walang-hangganang pagmamahal sa kanyang mga anak. Ang kabanatang ito ay mahalaga sa pag-unawa sa mga social na isyu tulad ng pamilyal na karahasan at kahirapan. Si Sisa ay isang dukhang ina na nakatira sa isang maliit na dampa sa labas ng bayan ng San Diego. Sa kabila ng lahat ng ito, patuloy na minamahal at tinitiis ni Sisa ang kanyang asawa. Sa araw na iyon, naghanda si Sisa ng espesyal na hapunan para sa kanyang mga anak, ngunit naubos ito ng kanyang asawa nang hindi iniisip ang kanilang mag-iina. Nag-alala si Sisa sa paghihintay sa kanyang mga anak, na hindi pa umuuwi mula sa simbahan, at ang pagdating ng kanyang anak na si Basilio na may malakas na tawag.

Aral sa kabanata 16 noli me tangere

Naninirahan sila sa isang maliit na dampa sa labas ng bayan. Mahirap ang pamumuhay nila. Nakapangasawa siya ng isang tamad, sugarol, at hindi responsableng lalaki. Maliban sa wala itong pakinabang, nakatatanggap pa si Sisa ng pagmamalupit sa asawa.

Valuable antonyms

Sa panitikan naman daw ay nagsimula na ring lumitaw ang mga makatang nagpapahayag ng malaya at mga maka-agham na pagsubok. Aniya, mayroon na siyang katibayan at pahintulot sa pagpapatayo ng bahay-paaralan. Dumating na ang araw na pinakahihintay. Si Don Filipo naman ay nagmungkahi na sa bawat gawain ay dapat may talaan ng mga gastos. Sa gabing iyon ay nakatakdang ganapin ang marangyang handaan sa bahay ni Don Santiago Delos Santos o mas kilala bilang si Kapitan Tiyago upang magsilbing salubong sa isang binatang kagagaling lamang sa Europa. Habang nagpapatuloy ang lahat sa kani-kanilang gawain, dumating ang mga gwardiya sibil at sarhento. Binihisan ng Donya si Don Tiburcio upang magmukhang kagalang-galang sa harap ng marami. Dito nagkikita ang mayayamang handang magpatalo ng malaking puhunan at mahihirap na nakikipagsapalaran. Sa bayan ay may nakita silang isang ketongin na pinandidirihan at nilalayuan ng mga tao. Agad naman siyang sinalubong ng Kapitan at akmang magmamano sa kamay nito ngunit tinanggihan ito ng pari. Tahimik lamang na nakikinig habang nagtitimpi ang binatang si Ibarra.

.

Dahil dito ay nawalan siya ng pasyente at nagdesisyong bumalik nalang sa panlilimos ngunit napangasawa naman nito si Donya Victorina. Ang mga maralita naman ay makakatayo lamang sa mga upuang dala-dala nila. Inimbitahan ni Ibarra si Padre Salvi sa kanilang gaganapin na piknik at pumayag naman ito. Kinabukasan ay nawala si Tandang Selo dala ang kaniyang gamit sa pangangaso. Nagbabanta na papaluin ang mga bata ng baril kung sisilip ang mga ito sa rehas. Ang paksa ng mga kababaihan ay si Maria Clara na kahit malungkot ay magalang na tinanggap ang mga bisita. Hindi niya mababayaran ang nawawalang salapi dahil ang sahod lamang nila sa pagsasakristan ay dalawang piso kada buwan. Sa kagustuhang lumayo sa lipunang nagbibigay ng lungkot sa kanila ay namundok sila. Malaki na ang pinagbago ng dating bahay ni Kapitan Tiago. Samantala, sa kabilang dako naman ay gulong-gulo ang isip ni Elias. Ang Kapitan naman ay nakumbinsi sa mga sinabi ni Padre Damaso kung kaya pag-alis nito ay agad na pinatay ng Kapitan ang mga kandilang itinulos ni Maria Clara para sa paglalakbay ni Ibarra pauwi sa bayan ng San Diego. Tinanong ng isang anino kung nakausap ba nito si Elias. Binunot ni Elias ang kanyang balaraw at naisip niyang gamitin iyon kay Ibarra. Isinama siya ng Sarhento ng mga dumating na kawal.